SIVALINGA AS PER PURE VEDIC UNDERSTANDING and TRUTH ABOUT GUDIMALLAM LINGAM

SIVALINGA AS PER PURE VEDIC UNDERSTANDING

and

TRUTH ABOUT GUDIMALLAM LINGAM

Article by Madhava Turumella

London, UK

13/03/2014

[Please kindly quote my name in case you share this anywhere as the original author of this article. -Madhava Turumella]  All rights reserved.

Sivalinga is interpreted by the so called modern day scholars as a male genital organ.  But in my personal opinion this meaning has nothing to with traditional Siva worship.  

We can apply a simple logic.  Lord Siva is worshipped from very ancient times as a “Kshayadvira” the destructive force of the universe.  A male genital organ can only cause creation.  It is an organ which helps to create, it can’t destroy!  

It is very widely known that in Hinduism Lord Brahma is the GOD for creation,  Lord Vishnu is the GOD for sustenance, Lord Siva the God for destruction (the end)

All three GODs have their own Lingas.  Because much of our ancient literature got destroyed by the invasions we Hindus misunderstand our ancient signs.  It requires a serious compassionate view on our Hindu religion and our ancient symbols.

What is Linga?

Linga means a sign ...

For example the word "Vishnu-lingi" is used in Nrisimtapniyupanishad नृसिंह-तापनीय-उपनिषद् as the Sign mark which the vishnavas wear on their forehead.

Hindu Tarka Sastra says Linga means the invariable mark which proves the existence of anything in an object.  The proposition "there is fire because there is smoke," hence in this context smoke is the linga [a sign]

The word Linga is also used to depict a shape.  Just like how in English language words like Triangle, Rectangle, Square etc., are used to depict shapes the word Linga in Samskurta language used to depict a shape.   

What is Siva Linga?

The root word "Li" means End, Destruction, weariness, fatigue, loss, destruction

The word "ga" stands for "To Go" "Gacchati" .  So a  Siva Linga when is worshipped points us to our journey to our invariable end.  That is why it is illogical to think that a male genital organ, which is responsible for creation, can point us to the destructive force of the universe!

Another interesting point to note: Linga is also the shape of the Nipple of Woman's breast.   Though the word "Cucuka" is used extensively to depict women's breast nipple [coocuka iva avalambate - Yajurveda] the shape of it is a Linga.  I read this kind of shape depiction calling in some of the books.  For example in his book Dhurjati Sri Dr. Nori Narasimha Sastry makes the main character Dhurjati worship the nipple because it is in the shape of linga.  

http://www.logili.com/books/durgati-nori-narasimha-sastri/p-7488847-25524341923-cat.html#variant_id=7488847-25524341923

Development of Siva worship

Rudra is directly worshipped as Pasupati in the human form.  The depiction of Rudra in his Pasupati form is evident from the seal from Mohenjodaro.

Pashupati seal from Mohenjo-daro

The following chart gives you out a comprehensive view on how Siva worship took shape in our Hindu sastras.  I studied all of them but none of them, as per my understanding, point Sivalinga as a male genital organ.

We have shanmata (six principle path) in Hinduism. Five out of six paths i.e.  Saiva, Ganapatya, Koumara, Sakteya and Soura.  belong to the family of Siva.    

Saiva = Worship of God Siva

Ganapatya = Worship of Ganapati - elder son of God Siva

Koumara = Worship of Kumaraswamy/subrahmananian - second son of God Siva

Sakteya = Worship of mother goddess Parvati/Kali - wife of God Siva

Soura = Worship of Sun God. But the Sun God is depicted as Rudra himself in Veda.  “

असौयस्ताम्रो अरुण उत बभ्रुः सुमंगलः| असौ यः अवसर्पति नीलग्रीवो विलोहितः  - यजुर्वेद

“This Sun who is copper-red when he arises, then golden-youllow, this highly auspicious and beneficent one is truly Rudra.[...] The black-throated Rudra who has assumed the form of the sun that glows red when rising.” - Yajurveda

Five paths from Veda point us to the gradual development of Siva worship.  Brahmins performing Sandhyavandana [daily Sun worship rituals]  is also seen as Siva worship.

Akasa Linga / Atma linga / Parama Linga / Vayu Linga:

Lord Parama Siva (supreme) linga is visible to the exrays when you hold the breath in Kumbhaka mudra. . Kumbhaka is the intermediate step in Rajayoga where we hold breath between Puraka and Rechaka.

कुंभेन कुंभयेत् कुंभान् तदन्तस्तः परंशिवं

पुनरास्फालयेदद्य सुस्थिरान् कंठ मुद्रया ॥

kumbhena kumbhayetkumbhan tadantasthaH param shivam | 

punarAsphAlayedadya susthiran kaNThamudrayA |" (Varaha Upanishad 5:60) 

It is only through Kumbhaka that Kumbhaka should be firmly mastered. Within it is Parama-Shiva. That (Vayu) which is non-motionless should be shaken again through Kantha-Mudra (throat-posture).

Traditionally atmalinga is understood as the following:

The whole area above bellow button and below the chest place is known as "Pitha" seat for the linga.  Please see the right hand side blue picture in the above image.  This is the seat (Pitha) for "Parama Siva" (Holy consciousness). It appears like a flame (jvaalam aalaakulam bhaati).
In order to understand this further we need to look at traditional Siva worship in which vedic priests perform some rituals.  

Priest before performing sacred bathing ritual touches his heart and says हृदये शिवस्तिष्ठतु। hRudaye SivastiShThatu|  - May Siva firmly seated in my Hridaya [the place between the chest above the pitha]

After that priest does a ritual called Nyasa.

न्यासं:
ओं अग्निहोत्रात्मने अंगुष्ठाभ्यां नमः । दर्शपूर्ण मासात्मने तर्जनीभ्यां नमः । चातुर्-मास्यात्मने मध्यमाभ्यां नमः । निरूढ पशुबंधात्मने अनामिकाभ्यां नमः । ज्योतिष्टोमात्मने कनिष्ठिकाभ्यां नमः । सर्वक्रत्वात्मने करतल करपृष्ठाभ्यां नमः ॥



nyAsaM:

1. oM agnihotrAtmane aMguShThAByAM namaH | 
2. darSapUrNa mAsAtmane tarjanIByAM namaH | 
3. cAtur-mAsyAtmane madhyamAByAM namaH | 
4. nirUDha paSubaMdhAtmane anAmikAByAM namaH | 
5. jyotiShTomAtmane kaniShThikAByAM namaH | 
6. sarvakratvAtmane karatala karapRuShThAByAM namaH

The "Paramasiva" who is appearing in the form of HolyFlame in the chest place is verily fire. "rudrO vaa Esha yadagnih" - when you light a lamp you can notice the flame of the lamp takes the form of a "Linga"


The linga is the place above this flame and below the Adom's apple.  It is of colour pure white (bone) hence it is "Suddha Shpatika saMkaasaM" - crystal clear.


Another serious pointer in our scriptures is from Bhagawad Gita.  “Iswarah sarva bhUtAnAm hrud dEsE tishtati”  “the Easwara abides in the heart of every being”  Gita 18.61 This CLEAR pointer is given to us just 18 slokas before Bhagwan Srikrishna ji concluded his preaching to all humanity.

The sacred heart (hridaya pradesa) for us is right in the centre of the chest. Only God Siva is popularly identified as "Parama Eswara".... Eashwar is the name God Siva followers popularly use. "ArdhanarEswara", "ParamaEswara", "JagadEswara", "BruhadEswara", "OmkaarESwara"... You can see numerous names of God Siva all end with Eswara. The central deity God Siva in many famous Siva shrines for example in Ujjain Jyotrilg is known as ""MahakalaEswara" (Mahakala + Eswara).

So it is evident to us that God Siva is more popularly known as "Eswara". And our Bhagwad Gita points that the seat of Easwara is in the chest. (Not in the Male Genital Organ).... So it is quite evident that the the "Sivalinga" which is very popularly known to the Vedic priests as "Agnihotratma linga" is located in the chest place.

Even our Holy Veda points us towards the chest place. Therefore it is more logical to conclude that Sivalinga is located at the chest place than in the male genital organ.

Sivalinga As per Sivapurana
God Siva clearly defined what is Sivalinga in the first 9 chapters itself. And the next nine chapters point out how a devotee can visualize the linga. -Madhava Turumella

Question:
What is SivaLinga as per Sivapurana?:
Answer: It is a SIGN (Siva Purana 1:16:106)
लिंगार्ध गमकं चिह्नं लिंग मित्यभिधीयते। लिंगमर्धं हि पुरुषं शिवं गमयतीत्यतः॥ शिवमहापुराण विद्येश्वरसंहित Chapter 16:106
liMgArdha gamakaM cihnaM liMga mityaBidhIyate| liMgamardhaM hi puruShaM SivaM gamayatItyataH|| SivamahApurANa vidyeSvarasaMhita Chapter 16:106
A sign which can point something is called as a Linga. Sivalinga is a *sign* which points the Supreme God Siva.

Question: OK if Sivalinga is a sign then what is it pointing?
Answer:
It is pointing Eswara (Siva Purana 1:9:39)
ईशानत्वादेव मे नित्यं नम दन्यस्य कस्य चित् । आदौ ब्रह्मत्व बुध्यर्धं निष्कलं लिंगमुत्थितं ॥ शिवमहापुराण विद्येश्वरसंहित Chapter 9:39
ISAnatvAdeva me nityaM nama danyasya kasya cit | Adau brahmatva budhyardhaM niShkalaM liMgamutthitaM || SivamahApurANa vidyeSvarasaMhita Chapter 9:39
I am the Eswara nothing happens beside me. In order to make the world realize this I personified as a Linga which has no material identity.
From this we come to know that God Siva is Easwara. Linga is a sign of this Easwara.

Question: So if the genital organ is not called as Linga is there anything that is called directly as a Linga in Sivapuran
Answer:
Yes! Human FACE (Mukham) is called as Linga in Sivapuran.
नाभेरधो ब्रह्मभागं आकंठं विष्णुभागकं | Chapter 1:17:142b
मुखं लिंगमिति प्रोक्तं शिवभक्त शरीरकं | Chapter 1:17:143a

nABeradho brahmaBAgaM AkaMThaM viShNuBAgakaM | Chapter 1:17:142b
muKaM liMgamiti proktaM SivaBakta SarIrakaM | Chapter 1:17:143a

Human body is divided into three parts. The body below the belly button is called as "Brahma bhaga", the body belong to God Brahma who is responsilble for Generation (G of God). Above the belly button and below the throat body is called as "Vishnubhaga" Vishnu is the God responsible for operation (O of God). The face part is called "Siva Linga" and the whole body is called Sivam. God Siva is the God responsible for destruction (D in God). Then why is the whole human body is called Sivam? Because human body goes through decay. It has to die one day! From womb to the tomb it is walking towards its inevitable destruction. So in Sivapurana God Siva says he is personified as an Image (body) and also as a sign (lingam)

Why Face is called Lingam? because as I previously said Lingam as per Sivapurana means a sign. The sign of Eswara in our heart place is visible from the five sense organs (eyes, nose, taste, skin ears) which are located in the face. The sign of consciousness is located in face hence Human face is called as Lingam - not male genital organ

About Sivanamam:

Long back during my travels in ascetic India, this is what I learned from a great Siddha of Kaplika sect. Hence sharing with you. Kāpālikas are known to the westerners as the "skull-men," so called because, they carried a skull-topped staff (khatvanga) and cranium begging bowl. They also wear bones as garlands.


I think there are lots of misconceptions about Kaplika sect followers but I found them very peaceful people who have no interest what so ever in the material pleasures. When time permits I planning to write my experiences with ascetic India. I know there are many esoteric explanations available. But please consider this as one of the explanation for Sivanamam

The truth about Gudimallam

This is a statue ‘Linga’ of Kubera but not a Sivalinga

Many western scholars such as Wendy Doniger point out the oldest available linga. Gudimallam is supposed to be the earliest Linga discovered so far and it has been assigned to the 3rd century BCE. 1

In the year 2013 I personally visited Gudimallam to confirm for myself the temple origins of Gudimallam.  I noticed the Linga is ancient but the temple may have been constructed during recent times.  At some points the temple construction also deviates from the traditional saiva temples which are built as per the rules laid out by  agama sastra.

Even though Gudimallam is known as the Siva worshipping temple, I believe it is not a Sivalinga but this particular Linga may belong to Kubera.   In my opinion, it is something related to the very ancient Kubera worship.    

I have the following facts to confirm my hypothesis:

1) Kubera is the only Hindu Yaksha [demi god] known for riding a human [nara vaahana] - In Gudimallam you can clearly see Kubera standing on top of a Nara.  

2) Kubera is a devotee of God Siva.  He is also called Bhutesha ("Lord of spirits") like Shiva. Kubera usually is drawn by spirits or men (nara), so is called Nara-vahana, one whose vahana (mount) is nara.2

3) Kubera is invoked with Shiva at weddings and is described as Kameshvara.   ("Lord of Kama – pleasure, desire etc.").3

4) Kubera is associated with fertility of the aquatic type. 4

5) During ancient times women who are not getting children used to worship Kubera.  This may explain the shape of Gudimallam lingam.5  

6) Kubera holds a Mangoose in his hand .[Tibeten Buddhism]  Gudimallam depiction clearly shows a mangoose or an animal in the shape of Mangoose.

7) Kubera holds a moneypot in his hand.  Gudimallam depiction also holds a moneypot.

8) Siva is always described as “Yagnopavitin” having a sacred thread.  Sometimes he is said to have the “Naga Yagnopavitin” Someone having a snake as a sacred thread.  Gudimallam God has no sacred thread!  

9) Kubera has Gold gold ornaments, Big gold necklace till his chest.  He has a beard.  And Gudimallam God also has all of them.

Kubera with lots of ornaments, Necklace, and riding a Nara - human (below)

So called scholars of modern day lack the necessary exposure and compassion in understanding our Hindu religion.   They describe the Sivalinga as male genital organ with out understanding the origins of it.  Even our Hindu scholars also misunderstand the real meaning of Sivalinga. This requires a thorough research.

1. Doniger, Wendy (2009-10). The Hindus: An Alternataive History. Oxford: Oxford University Press. p. 22,23. ISBN 9780199593347.

2. Mani, Vettam (1975). Puranic Encyclopaedia: A Comprehensive Dictionary With Special Reference to the Epic and Puranic Literature. Delhi: Motilal Banarsidass. pp. 434–7. ISBN 0-8426-0822-2.

3. Hopkins 1915, p. 148

4. Sutherland 1991, p. 61

5. Sutherland 1991, p. 65

శివలింగము యొక్క వివరణ

శివలింగం యొక్క ఆకారానికి విచిత్రమైన వ్యాఖ్యానాలు చేసి మన హైందవధర్మాన్ని పెడతోవ పట్టించడం ఇప్పటిమాటగాదు.  ఇందులో ముఖ్యంగా వెండీ డోనిగర్ లాంటి వ్యక్తులు చాలా ముఖ్యులు.  వీళ్లుచేసే అపవ్యాఖ్యానాలవల్ల మన హిందువులలోని యువతలో  ధర్మగ్లాని పట్టి పీడిస్తోంది.  శివలింగం పురుషుని శిశ్నం అనిచెప్పేవారి బుద్ధి పెడతోవన పట్టిపోతుందన్నది స్పష్టం.  మన హైందవ ధర్మం చాలా గహరమైనది.  మన ధర్మం ప్రకారం కామం గానీ ఆ కోరికగానీ  తప్పుగాదు [ధర్మా అవిరుద్ధో భూతేషు కామోస్మి భరతర్షభ]  అయితే పరమశివలింగపు ఆకారానికి శిశ్నమునకు ఏవిధమైన సంబంధమూ లేదు అని చెప్పడానికి ఈ నిరూపణ రాసాను.

నాభికి పైభాగం నుండి రొమ్మునకు క్రింద భాగంవరకు పీఠం  --- పీఠం యస్య ధరిత్రీ జలధర కలశం లింగం ఆకాశ మూర్తిం --- రొమ్ము మధ్యభాగమైన ఆత్మస్థానమే పరమశివస్థానం.   ఆ స్థానంలో ఉన్న జ్యోతి --- జ్వాలం ఆలాకులం భాతి విశ్వస్య ఆయతనం మహత్ --- ఆ జ్యోతి వెలుతురే మనకు లింగరూపంలో గోచరిస్తుంది.  అదేవిధంగా గొంతుక్రింద వితము యొక్క దిగివనుండి రొమ్ము పైభాగం వరకు నిష్ఠి ప్రమాణంలో గుండ్రంగా ఉన్న నాళం లింగరూపంగా చూస్తారు.  ఆ నాళం తెల్లగా ఉంటుంది.  అందుకే "శుద్ధ స్ఫటిక సంకాశం - స్ఫటికలింగం" అన్నారు, అందులో శ్వాస వాయువు  ప్రసరిస్తోంటుంది అందుకే ఆయనను "వాయులింగం" అన్నారు,  ఆ నాళం ఖాళీగా ఉంటుంది అందుకని "ఆకాశ తత్వాత్మనుడనీ చిదంబరుడనీ, ఆకాశలింగమనీ" పిలుస్తాము.

హృదయే శివస్తిష్ఠతు| నా హృదయములో శివుడు ప్రతిష్ఠితుడై వెలుగొందుగాక!

న్యాసం:
ఓం అగ్నిహోత్రాత్మనే అంగుష్ఠాభ్యాం నమః | దర్శపూర్ణ మాసాత్మనే తర్జనీభ్యాం నమః | చాతుర్-మాస్యాత్మనే మధ్యమాభ్యాం నమః | నిరూఢ పశుబంధాత్మనే అనామికాభ్యాం నమః | జ్యోతిష్టోమాత్మనే కనిష్ఠికాభ్యాం నమః | సర్వక్రత్వాత్మనే కరతల కరపృష్ఠాభ్యాం నమః ||

రుద్రుడు అగ్ని స్వరూపుడు.  "రుద్రోవా ఏష యదగ్నిః"  అందుకే ఆయనను "అగ్నిహోత్రాత్మనుడు" అని పిలుచుకుంటాము. ఆయనవల్ల మనకు పూర్ణంగా ప్రకృతి అవగతమవుతుంది అందువల్ల ఆయనను "దర్శపూర్ణమాసాత్మనుడు" అని పిలుచుకుంటాము. ఆ లింగ స్థానం నుండి నాభివరకు, అదేవిధంగా పైనున్న వితస్థానం వరకు రెండువైపులా సమానమైన దూరం ఉంటుంది, అదేవిధంగా కుడివైపు వక్షోజంపైనున్న చూచుకం నుండి, ఎడమవైపు వక్షోజం చూచుకం వరకు గూడా సమానమైన దూరం ఉంటుంది.  ఒక ప్లస్ ఆకారాన్ని గీసుకుని కొలబద్దతో కొలుచుకు చూసుకోండి!  అందుకే నాలుగువైపులా సమానంగా వ్యాపించినట్లుగా ఉన్నవాడుగాబట్టి ఆయనను "చాతుర్మాస్యాత్మనుడు" అన్నారు.  ఆ స్థానంనుండి మనం సుఖము, దుఃఖము, మానము, అవమానము, శీతము ఉష్ణము మరియు వాటి పశుపరమైన అనుభవాలను అనుభవిస్తాము అదే నిరూఢం అదే బంధం.  అందుకే ఆయనను "నిరూఢ పశుబంధాత్మనుడు" అన్నారు...  వితమునకు నాభికి మధ్యస్థానమైనటివంటి హృదయస్థానంలో  ఆ ఆత్మలింగము జ్యోతిస్వరూపుడై జ్వాజ్వల్యమానంగా వెలుగొందుతున్నాడు.  అందుకే ఆయనను "జ్యోతిష్టోమాత్మనుడు" అనుకుంటాము. అన్నిటివెనుక ఉన్న ఆత్మనుడు ఆయనే పరమశివుడూ ఆయనే లింగస్వరూపుడూ, జ్యోతి స్వరూపుడూ ఆయనే అందుకే ఆయన "సర్వక్రత్వాత్మనుడు"....

మన దవడ క్రిందనుండి వితం పైవరకు చూసేటట్లైతే ఒక విధంగా పాము పడగవిప్పినట్లుగానే ఉంటుంది..  కావాలంటే ఒక్కసారి అద్దంలో మిమ్మల్నిమీరు పరికించుకోండి.  ఇదే ఆ ఆత్మ లింగమును కాపాడే పాము! అందుకే ఆయనను "నాగాభరణ భూషితం అని సర్ప ఆభరణమును కలిగినవాడు" అని అంటాము...

ఇక ఇటువంటి ఆత్మ లింగము పైనుండి నిరంతరమూ లాలాజలం రూపంలో అభిషేకపూర్వకంగా గంగ ఈ ఆత్మలింగంపై దూకుతుంటుంది.  అందుకే "అభిషేకప్రియో శివః" అన్నారు.  ఈ నీరు కుడిప్రక్కన ఉన్న హృదయంలో ‘నారాయణుని‘ శక్తిగా ప్రవేశించి జీవికి చేతనత్వాన్ని ఇస్తోంది.  నోటిలో లాలాజలం ఊరడం ఆగిపోయిననాడు, ఆత్మస్వరూపునికి, ఆత్మలింగమునకు అభిషేకం ఆగిపోయినట్లు లెక్క.... ఆయన నిష్క్రమించిన నాడు శివం అని పిలువబడ్డ శరీరం ‘శవం‘ గా మారుతుంది.   ‘నాలోన శివుడుగలడు‘ ఆ శివుడు ఉన్న స్థానం హృదిస్థానం లింగస్థానం....

-మాధవ తురుమెళ్ల

Reference from Vedas confusion and clarification RIGVEDA

Reference from Vedas confusion and clarification RIGVEDA : Someone wrote to me that a particular number reference can't be traced. You need to first find out how is the translation organized. Rig veda samhita contains 10,170 Riks. These Riks are logically grouped into Suktas. There are total 1028 Suktas. There are two types of references Ashtakas and Mandalas. In RigVeda the number of Suktas is something above a thousand, containing rather more than ten thousand stanzas. They are arranged in two methods. One divides them amongst eight Khandas (portions), or Asthakas (eighths), each of which is, again, subdivided into eight Adhydayas, or lectures. The other plan classes the Suktas under ten Mandalas, or circles, subdivided into rather more than a hundred Anuvakas, or sub-sections. A further subdivision of the Suktas into Vargas, or paragraphs, of about five stanzas each, is common to both classifications. 

1) Western scholars such as Ralph T.H. Griffith translated using the 10 Mandala method. You can see that translation here http://www.sacred-texts.com/hin/rigveda/
2) In Vedic India especially in Southern side of India the Ashtaka method of Rigveda is very popular. This is useful for higher levels of memory retention and recitation. Eleven such ways of reciting the Vedas were designed - Samhita, Pada, Krama, Jata, Maalaa, Sikha, Rekha, Dhwaja, Danda, Rathaa, Ghana, of which Ghana is usually considered the most difficult. You can see the Ashtaka classifications and also listen to Rigveda in the following link: https://vedavichara.com/vedic-chants/rig-veda.html
So you will have to first know the method of classification before going on searching reference. I personally prefer Asthka classification. Don't ask me why ..HAPPY SEARCHING IN THE DIVINE FORREST OF VEDAS.. 

Love and Light, Madhava Turumella

My interview with CNN on 14/02/2014 - Video link - Wendy Doniger's Book.

Hi Friends,

Thank you very much for your views and liking the interview I have done with the CNN regarding Wendy Doniger's controversial book on Hindus.

Please find giving below the link to CNN website where you can watch the interview.  Your comments are most welcome.

http://edition.cnn.com/video/data/2.0/video/world/2014/02/14/ctw-india-book-recall-madhava-turumella-intv.cnn.html

Love and Light,
Madhava Turumella
Vice President of Hindu Forum of Great Britain
London, UK

As I think: Open blessing to an aspiring leader

Open blessing to an aspiring leader: 

There are two types of leaders. Those who act like "Gate keepers" and the others who act like "Gate ways". Gate keepers are leaders who enter the movement or political organization for personal gain, they gelously guard their contacts, they create uncertainity in the followers minds, they play mind games, in the end they will make sure nobody enters or enjoys the same position they are holding in the organization. Hence they are gate keepers, they do not let anyone else cross the gate! On the contrary gateway type leaders listen to the issues of followers. Their remarkable quality is absence of jealousy. Gateways make sure they get their followers in touch with right contacts, they encourage future leaders to take up lead roles. 

Typically Gate keepers establish political dynasties, they cause a lot of hurt to others. Where as gateways do their duty and slowly retire from the scene giving way to the others. Gateways come from ordinary Tea selling hard working backgrounds hence they know how important it is for everyone to succeed. 

It is my observation that Indian political systems also Hindu leadership systems in many organizations is full of Gatekeepers who are attached to their high positions and they never encourage new leadership. They only encourage their family to lead.

Karunanidhi, Jawarhallal Nehru, Indira Gandhi are some of the examples of Gatekeeper kind of leaders. They are a problem, not solution. . Sardar Patel, Puccalapalli Sundaraiah, Acharya NG Ranga, PV Narasimha Rao are examples of Gateway leders. We need leaders who act and encourage like gateways. You can notice a gateway kind of leader because they act altruistically. They respond to the issue at hand with out thinking about their personal political gain in the gateway transaction. Matured society encourages Gateway type of leaders. 

If you feel jelous of your fellow activist's success, if you backbite the others, if you keep craving for positions then perhaps you are a Gatekeeper! It is best to retire from what you are doing. Because the politics you play help only you and your family to succeed. Others can gain nothing from you. You may be good for business but not politics. Remember Lord Krishna taught Gita to Arjun because Arjun has no jelousy 'pravakshyaami anasuyave' (Gita 9.1).....if you genuinely don't feel jealousy then India has a true leader in you..I wish you all the best..-Madhava Turumella

నా ఆలోచన: Ego (ahankar) అహంకారం

ఎడారిలో చిక్కుకున్నవాడు తన ఒంటెను వదిలిపెట్టెయ్యడమంత తెలివితక్కువ పని ఇంకొకటి లేదు. అలాగే సంసారం అనే ఎడారిలో చిక్కుకున్నవాడు తన ఆసరాగా ఉన్న అహంకారం అనే ఒంటెను, అసలు అది ఎందుకుంది, జీవితంలో దాని అవసరం ఏంటి అనేది తెలుసుకోకుండా వదలడం మంచిదిగాదు. అహంకారం అనేది చాలా అవసరం. అది భగవంతుని అష్టప్రకృతిలలో ఒకటి. నిజానికి నాకు అనిపించేదేంటంటే భారతవేదాంతంలో ‘అహంకారం‘ అనే పదం చాలా అపార్ధం చేసుకోబడింది. ‘నీకు చాలా అహంకారం‘, ‘వాడికి చాలా అహంకారం‘ అని అహంకారం అనే పదాన్ని ఎదుటివారిని విమర్శించడానికి చాలా తేలికగా వాడేస్తారు. ఈ సృష్టిలో ఏదైనా ఉంది అంటే దానికి ఒక అవసరం ఒక కారణం రెండూ ఉండి తీరతాయి. మనకి ఒక వస్తువు/వ్యక్తి/పరిస్థితి యొక్క అవసరం దాని కారణం ఇవాళ తెలియకపోవచ్చు. కానీ భగవంతుని సృష్టిలో ఏదీ వ్యర్ధంకాదు. అందుకని అహంకారానికిగూడా ఒక కారణం ఉంది. అహంకారం ఒక ఉపకరణం. అది ఒక వాహనం. అది ఒక ఎడారి ఒంటె దాన్ని సరిగా వాడి తరించడానికి తప్పించుకోవడానికి ప్రయత్నించడం అవసరం. అంతేకానీ తెలిసీ తెలియకుండా అహంకారాన్ని అణగదొక్కుదామని చూస్తే మీరు మానసికంగా బలహీనులవుతారు. ఎదుటివారు మిమ్మల్ని తమ స్వార్ధంకోసం పావుల్లా వాడుకుంటారు. అహంకారాన్ని అర్ధం చేసుకోకుండా అణగదొక్కడం వల్ల మీలో మీకే తెలియని ఒక విషాదం వస్తుంది. మీలో తితిక్ష లోపిస్తుంది. రాత్రి సుబ్బారావుగా నిద్రపోయిన వ్యక్తి ఉదహం సుబ్బారావుగా నిద్రలేవడానికి కారణమే అహంకారం! అదిలేనినాడు వ్యక్తికి వ్యక్తిత్వం లేకుండాపోతుంది.

అందుకే అన్నారు "కామిగానివాడు మోక్షగామిగాడు" అని అహంలేనినాడు ఏ కోరికా లేదు. కోరికకు మంచి చెడ్డ అనేవి లేవు... సన్యాసం తీసుకోవాలన్నకోరికగూడా వదలగలిగినవాడే నిజమైన సన్యాసి అన్నారు. సమో’హం’ (ఇందులోని అహం ని గుర్తించండి) సర్వభూతేషు నమే ద్యేష్యోస్తి నప్రియ:... అహం మనకు కనబడకపోయినా జీవభావాన్ని అదే నడిపిస్తోంది. వదిలామనుకున్న మహామహులే దాని వలలో చిక్కుకున్నారు. రైల్లో కూర్చుని ప్రయాణం చేసేవాడు తాను ప్రయాణిస్తున్నాను అనుకుంటాడు. కానీ నిజానికి అతడు కదులుతున్నాడా పరిగెత్తుతున్నాడా? రైలు పరిగెత్తుతోంది అతడు దాంట్లో కూర్చుని ఉన్నాడు.

మనిషికి అహంకారం వల్లే జీవనం... తెలుసుకోండి... అహంకారం వదలడం అనేది ఒక పరిపక్వత. మీరు అహంకారాన్ని వదలలేరు అదే మిమ్మల్ని వదులుతుంది. ‘ఉర్వారుకం ఇవ‘ పండిన దోసపండు ఎలాగైతే తీగనుండి విడివడుతుందో అలా మీరు తరించిననాడు మీ అహంకారం మిమ్మల్ని వదులుతుంది. ఆరొజుకోసం తెలివిగా ప్రణాలిక వేసుకోండి.
ధ్యానంతో కూడిన మీ అహంకారపూరిత జీవనాన్ని సాగించండి. తరించండి. -మాధవ తురుమెళ్ల

It is not wise for a person who is stranded in a desert to let go his camel. Same way a person who is stranded in this world should not let go his Ego with out first knowing what it is and why it is there! You must be able to use your ego for the right purposes. I think Ego (ahankar) is the mostly misunderstood and widely misquoted term In Indian philosophy (vedanta). It is essential to understand that nothing in this God created world is useless. Everything has a purpose and a meaning. Purpose of a person/thing/event may not be evident today but suffice to understand that if something is there then there is a purpose and meaning behind it. Similarly Ego has a purpose. Gita says that Ego is one of the eight primal energies (Astaprakriti) of God. [Gita 7.4]. I think Ego is an instrument; it is a vehicle; it is a desert camel. It is essential you must use it for the right purpose and transcend your life. People who suppress their Ego with out knowing Ego's purpose become mentally weak. They get unstable in their life. They get abused by the people with ulterior motives. Ultimately they become a failure in life. A Subbarao who went to sleep wakes up as Subbarao only because of the Ego. It gives identity to your life. Consider that when you don't have Ego then you become confused being. Man finds his livelihood only because of his Ego. It is considered maturity when you let go your Ego. But I think, In fact, you can't let go your Ego. On the contrary - I think - when time comes your Ego lets you go! Just like a creeper automatically lets go of it's ripened Cucumber Ego lets you go! Plan for that day when your Ego lets you go. Till then meditatively live your life with the help of your Ego.



Through
the Body (B), Mind (M), Intellect (I)
the Perceiver (P), Feeler (F), Thinker (T)
becomes enmeshed in the world of
Objects (O), Emotions (E) and Thoughts (T)

But when we transcend our
Vasanas (V)
we realize our true Self
OM
the Supreme Reality




Ashta Prakriti is behind the BMI chart. If BMI were a body of a vehicle which is trying to reach its destination called "OM" then Ego is like tires to the total BMI. Ego carries the BMI towards Om... Also where there is no destination to reach you don't need tires. During the bilissful awareness "YOU ARE THAT" Ego drops you like a cucumber is dropped by its creeper.

So without ego there is also no spiritual journey. It is finally aatma decides when to leave the ego and move towards OM..

Naayam Atma pravachano Labyah.
Na Medhaya Na Bahuna scrutena.
Yam eva esha vrunute tena labhyah.
Tasya Esha Atma vivrunute tanum swam. kathopanishad (1.2.23) and also in [Mundaka 3.2.3]

The atma cannot be logically deduced or read about or heard about. It reveals itself to the one who who earnestly and worshipfully seeks it.

So then what is it that we are doing?! Is all our Sadhana a waste? NO you need to have Ego to hold you in a certain place in sadhana. And when the time comes when HE (Atman) chooses to reveal itself - your Ego drops you like a creeper drops its Cucumber [such a sadhaka though appears like attached to the world - he is detached because his Ego dropped him - Atma has chosen HIM - he becomes his natural self - this is called parambhavaatmikata]

In Kathopanishad next verse describes the qualities of the person who is fit to receivethe revelation of the Self.

navirato duscharitannaashaanto naasamaahitah |
naashaantamaanaso va'pi prajnaanenainamaashnuyaat (Katha 1.2.24)

One who has not given up those actions which are prohibited by the shastras, who senses are not controlled, whose mind is in turmoil or even though disciplined still lusts after material objects cannot know this self. i.e. A hypocrite can not know the self.

But one who only does that which is commanded by the shastras, whose mind
and senses are completely controlled and has turned away from material
things will certainly come to know the true Self.

The very same verse appears in Mundaka Upanishad 3.2.3. And just like in Katha the following verse in Mundaka qualifies the person to receive that Grace.

"Nāyam ātmā bala-hīnena labhyo" [Mundaka 3.2.4] This Atman is not available to someone who is weak.

Mental and Intellectual weakness happens only when you do not have a proper ego. You need to have proper construction before you decide upon destruction. Thou shall be strong. This being strong "bala" is only possible with the help of Ego.

The mahavakya 'ahaM brahma asmi' also has aham in it. We know it is there but we can't quantify it. We only see the force of it. -Madhava Turumella

[Notes from my meditations on Gita 7.4]

మానవులు జంతువులు స్వలింగ సంపర్కం -- నా ఆలోచన

మానవులు జంతువులు స్వలింగ సంపర్కం -- నా ఆలోచన [... ఇక్కడనేను రాయబోతున్న కొన్ని వాక్యాలు కొంచెం జగుప్సాకరంగా అనిపించచ్చు.  కానీ సంధర్బాన్ని బట్టి రాయకతప్పడంలేదు.  మీకు మనస్తాపంకలిగించిఉంటే ముందస్తుగా క్షమాపణ చెప్పుకుంటున్నాను. - మీ మాధవ తురుమెళ్ల]

ఆకలి, నిద్ర, భయపడటం, మైధునక్రియపట్ల ఆసక్తి ఇవి జంతువులకు మనుషులకు సహజలక్షణాలు. ఆకలి అందరికీ వేస్తుంది, నిద్ర అందరికీ వస్తుంది, ప్రతి జీవిలోనూ భయం ఉంటుంది, అలాగే ప్రతిజీవికీ కామపు కోరిక ఉంటుంది.  జీవి అనేవాడు (ఆత్మ స్వరూపి) ఈ నాలుగింటివల్ల సంసారం అనే సాలెగూటిలో చిక్కుకున్నాడు అని వేదాంతం అంటుంది.  ఎంత కాదనుకున్నా ఆకలికి దూరంగా, నిద్రకిదూరంగా ఉండలేముగదా! ఎందుకని? ఈ నాలిగింటియొక్క రహస్యాన్ని తెలుసుకుంటే జీవుడు ఎలా బంధింపబడ్డాడో అనేది తెలుస్తుంది అని మన ఋషుల ఆలోచన.  అందుకే ఆహారానికి వ్యతిరేకంగా ఉపవాసం ఉండటం,  నిద్రకి వ్యతిరేకంగా శివరాత్రి వంటి పర్వదినాలలో జాగారం చెయ్యడం, భయపడటానికి వ్యతిరేకంగా సాహసకార్యక్రమాలలో పాల్గొనడం, కామానికి వ్యతిరేకంగా బ్రహ్మచర్యం చెయ్యడం చేస్తారు.  ఉపవాసకు, జాగారము, సాహసము, బ్రహ్మచర్యము గొప్ప తపస్సులుగా అందుకే కీర్తించబడ్డాయి.

హైందవ ఋషుల ఆలోచన ఏంటంటే ఈ నాలుగింటినీ ఏ జీవి వ్యక్తీకరించినా అది తప్పుకాదు - అది శిక్షార్హమైన నేరమూగాదు.  అయితే జంతుప్రవృత్తిపట్ల వారికి ఉన్న జాలి సానుభూతి అక్కడితో ఆగిపోయాయి.

ఆకలి వేసిందిగదా అని పక్కవాడి చేతిలో ఉన్నది లాక్కుని తినెయ్యము ఎందుకని?!  ఎందుకంటే ఏది మనదో దేనిని మనం ధర్మంగా సంపాదించామో లేదా దేనిని అనుభవించడానికి మనకు తోటి సమాజం అనుమతిని అందజేసిందో దానినే మనం అనుభవిస్తాము.  దీనినే ‘సంస్కారం‘ అని పిలుస్తాము.  అంటే మనం ఆహారనిద్రాభయమైధునాదులలో జంతువులతో సమానమైనా మనలోని ‘సంస్కారం‘ మనని వాటినుండి వేరుచేస్తుంది.  ఈ సంస్కారం అనేది వాసనాగతంగా వస్తే బుద్ధి వాటిని అమలులో పెడుతుంది కాబట్టి మనలను బుద్ధిజీవులు అన్నారు.  అన్నంతినాలన్న కోరిక పుట్టినప్పుడు ఏది తినదగినదో దానినే తింటాము అంతేగానీ పెంటను తినంగదా?!  కుక్కలు పందులు ఇత్యాది జంతువులు స్వంత తల్లితోటి చెల్లితోటి రమిస్తాయి. అవి జంతువులు వాటిని గమనించిన మనం వాటిపట్ల అసహ్యాన్ని పెంచుకోము.  కానీ అదే తోటి మానవుడు అటువంటి వావివరసలులేని కోరిక వ్యక్తపరిస్తే అట్లాంటికోరిక తీర్చుకోవడానికి ప్రయత్నిస్తే మనం తీవ్రంగా ఖండిస్తాము, తిరస్కరిస్తాము.  అంటే కామపుకోరిక కలిగిందిగదా అని ఏది సంస్కారవంతమో దానివల్లే కోరిక తీర్చుకుంటాము అంతేగానీ సంస్కారహీనంగా జంతువుల్లా ప్రవర్తించముగదా?!  బ్రహ్మదేవునికి తన కూతురిపై కామపు కోరిక కలిగిందట దాంతో శివునికి ఆగ్రహాన్ని కలిగించినవాడయాడు. శివునితో శిక్షించబడ్డాడు.  అదే మృగశిరారాశికి చెందిన కధగా మనకు పరిచయం.

కానీ ఇవాల్టి సమాజం మానవులని జంతువుల్లా ప్రవర్తించమనే ప్రోత్సహిస్తున్నట్లుగా అనిపిస్తోంది.  ఆకలివేసింది కాబట్టి దేన్నిబడితే దాన్ని ఎలాబడితే అలా తినెయ్యమని అనుమతించితే నరమాంసభక్షణని ఎందుకు అనుమతించగూడదు?!  అలాగే కామం కోరిక తీర్చుకోవాలిగాబట్టి ఆడామగా తేడాలేకుండా ఎవరుబడితేవారు ఎక్కడబడితే అక్కడ కామపుకోరిక వ్యక్తపరుచుకోవడం తీర్చుకోవడం చెయ్యండి అని అనుమతిస్తే మరి బలాత్కారానికి వ్యతిరేకంగా చట్టాలు చెయ్యడం దేనికి?!  మనం ఎంత జంతువులమయినా మన సంస్కారాన్ని మనం మరిచిపోవడం లేదా అసలు సంస్కారం అనేదేలేదనే వాదన చెయ్యడం మంచిదిగాదు.  దీనివల్ల సమాజం విలువలుకోల్పోయి అధోగతి పాలవుతుంది.  ధర్మచక్రం గాడితప్పుతుంది ...

వ్యక్తిగతంగా స్వలింగసంపర్కం నేరం అనే విషయాన్ని నేను ఒప్పుకోను.  ఎందుకంటే జంతువులలో వావివరసలు లేకుండా రమించడం, అలాగే స్వలింగసంపర్కానికి పాల్పడడం సహజం. మనం జంతువులను శిక్షించము.   కానీ మానవులు జంతువులుగాదు - జంతువులుగా అనిపించేవాటిలోనే అధికులు!  ‘జంతూనాం నరజన్మదుర్లభం‘ జంతువుల్లో మనిషిగా పుట్టడం చాలా దుర్లభం అని అందుకే అన్నారు.   అందువల్ల సంస్కారం అనేదాన్ని తుంగలో తొక్కి స్వలింగ సంపర్కం చేస్తాము అంటే చేసుకోండి... ఎవరుకాదంటారు?!  కానీ మీ జంతుత్వాన్ని ఒప్పుకొమ్మనీ దానిని సమర్ధించమని మీరు నినాదాలుచేసి తోటివారిపై వత్తిడితేవడం భావ్యంగాదని మనవిచేస్తున్నాను.

అసలు సంస్కారాన్ని వదిలేస్తే జంతువులలాగా ఎక్కడబడితే అక్కడ పెంటకు వెళ్లచ్చు, అలాగే ఎక్కడబడితే అక్కడ ఉచ్చపొయ్యచ్చు.  అలాగే ఎక్కడబడితే అక్కడ దేనినిబడితే దాన్ని తినచ్చు. అలాగే ఎవరితోబడితే వారితో రమించచ్చు.... మనం వెసుకోవాల్సిన ప్రశ్నల్లా ఈ జంతుప్రవర్తన ఎక్కడితో ఆగుతుంది అని?!  దీనికి హద్దేంటి అని?.... మనముందున్న ప్రశ్న నేను మనిషిలా బ్రతకాలనుకుంటున్నానా జంతువులా బ్రతకాలనుకుంటున్నానా అని....

ఇకపోతే కొందరు హిందుధర్మగురువులు హరిహరుల సంగమాన్ని అయ్యప్ప జననాన్ని ఉదాహరణచెప్పి స్వలింగసంపర్కాన్ని హైందవమతం వ్యతిరేకించలేదు అని అపప్రచారం చేస్తున్నారు. దీన్ని నేను తీవ్రంగా ఖండిస్తున్నాను.  హైందవమతం పునర్జన్మను నమ్ముతుంది. ఒక జన్మలోని స్త్రీ మరొక జన్మలో పూర్తిగా పురుషునిగా మారచ్చు, ఒక జన్మలోని పురుషుడు మరొక జన్మలో పూర్తిగా స్త్రీగానూ మారచ్చు....శ్రీహరి మోహిని అవతారం ఎత్తి పూర్తిగా అతిలోకమోహన స్త్రీగా మారినట్లుగా  మనకు తెలుస్తోంది.  కాబట్టి అది స్వలింగసంపర్కం కాదు.


ఇకపోతే స్వలింగసంపర్కులు ఈ క్రింద ఇస్తున్న శ్లోకాన్ని ఎడాపెడా అన్నిచోట్లా ఉటంకిస్తూ హైందవధర్మంలో మిత్ర వరుణ అనేవారు స్వలింగ సంపర్కులనీ వారికి పుట్టినవారే వశిష్టుడు అగస్త్యుడు అని చెబుతారు.  భాగవతంలోని ఈ శ్లోకానికి స్వలింగసంపర్కులుచేసేది ఖచ్చితంగా అనుచితమైన వ్యాఖ్య!

రేతః సిశిచతుః కుంభే ఊర్వశ్యాః సన్నిధౌ దృతం
రేవత్యాం మిత్ర ఉత్సర్గం అరిష్టం పిప్పలం వ్యధాత్! భాగవతం 6.18.6

ఊర్వశిని చూడగానే [మిత్రావరుణులలో] కామపూరితమైన కోరిక కలిగింది వారిద్దరూ రేతాన్ని స్ఖలించారు. ఆ రేతస్సును కుండలో పెట్టారు. మిత్రునికి తన భార్య రేవతిద్వారా ఉత్సర్గ, అరిష్ట మరియు పిప్పల అనే బిడ్డలు పుట్టారు.

వివరంగా చూస్తే మిత్రుడు వరుణుడు ఇద్దరూ స్నేహితులు మగవారు.  ఇద్దరికీ ఊర్వశి కనబడింది. ఊర్వశి చాలా అందంగా అవయవ సౌష్టవంతో చనుబిగువులతో ఆకర్షణీయంగా ఉన్నది.  ఇద్దరూ మగవారే కానీ ఆ దేవవేశ్యను చూసి మనసుపడ్డారు.  ఇద్దరికీ ఊర్వశిని చూడగానే ఆ కామంలో రేతఃస్కలనం అయింది. ---- ఇక్కడ ఒక్కక్షణం ఆగి పరిశీలనగా ఈ శ్లోకం చదవండి.... స్వలింగ సంపర్కులంటే మగవారిపట్ల మగవారు అలాగే ఆడవారిపట్ల ఆడవారు ఆకర్షితులవడం.  మరి ఈ సందర్భంలో మిత్రుడు వరుణుడు ఇద్దరూ మగవారే కాబట్టి వారు ఒకరిపట్ల ఒకరు ఆకర్షితులైతే దాన్ని మనం స్వలింగ సంపర్కంగా పరిగణించవచ్చు.  కానీ ఇద్దరూ ఒకే ఆడదానిపట్ల ఆకర్షితులయారు.  అది సహజమేగదా! వారి రేతస్సును ’కుంభం’లో నిక్షిప్తం చేసారు అని ఉంది.  ’కుంభం’ అంటే మట్టికుండ అని సామాన్యార్ధం కానీ మానవదేహంగూడా మట్టితోచెయ్యబడ్డదే!  ఆవిధంగా చూస్తే స్త్రీ యోనిని [రేతస్సును భద్రపరచగల / నిక్షిప్తం చెయ్యగల మట్టితోచెయ్యబడ్డ] కుంభం అనచ్చు.  యోని అనకుండా కుంభం అని ఉండచ్చు.   ఆవిధంగా చూస్తే బహుశా మిత్రుడు వరుణుడు కలిసి ఊర్వశితో ఒకేసారి రమించి ఉండచ్చు.  అగస్త్యుడు వశిష్టుడు ఇద్దరూ ఊర్వశికి పుట్టిన బిడ్డలుగా మనకు తెలుస్తోంది.  కానీ వారి తండ్రి మిత్రావరుణులు - ఇద్దరూ అయుండచ్చు.  బహుశా డిఎన్‍ఎ పరీక్షల్లో ఎవరికి  ఎవరు నిజంగా పుట్టారో తెలిసి ఉండేది.  కానీ మిత్రుడికి వరుణుడికీ వారు మనసుపడి రమించిన ఊర్వశికి ఆ సంశయం రాలేదు.  అందువల్ల పుట్టిన బిడ్డలకు తండ్రి ఎవరు అంటే - ఇద్దరు తండ్రులు అని చెప్పడం జరిగింది.

మరి ఈ కధనంలో స్వలింగసంపర్కానికి తావెక్కడ?!  ఇలా ఈ శ్లోకాన్ని స్వలింగ సంపర్కులు తమ కక్కుర్తికోసం వాడుకోవడం ఇంతకంటే అన్యాయం ఇంకొకటి ఉందా?! ఇకపోతే అదేశ్లోకంలో మిత్రుడి భార్య రేవతి అతడి బిడ్డల ప్రసక్తి ఉంది.  కాబట్టి స్పష్టంగా ఈ ఇద్దరు మగవారు మిత్రావరుణులు ఆడవారిపట్ల ఆకర్షితులయారేగానీ వారు స్వలింగ సంపర్కులు కాదు.

ఈ నా నలభైఆరేండ్ల జీవితంలో నేను నాలుగువేదాలు చదివాను, రామాయణ భారతేతిహాసాలు చదివాను. అష్టాదశపురాణాలు ఉపనిషత్తులు అలాగే చిన్నా చితాకా ధర్మగ్రంధాలుగా చెప్పబడ్డ అనేక పుస్తకాలను చదివాను. ఎక్కడా ఏ గ్రంధంలోనూ స్వలింగసంపర్కాన్ని గూర్చిన చర్చలేదు అని నేను ఘంటాపధంగా చెప్పగలను.

కామాన్ని గురించి చర్చించిన శాస్త్రాలలో హైందవ వివాహమే ఒక గొప్ప దిశానిర్దేశాన్ని చేస్తోంది. రజస్వల అయిన ఆడపిల్లను కన్య అనిపిలుస్తారు. అటువంటి కన్యను మగవాడు కోరుకుంటాడు. ఆడమగ అనేది ఇక్కడ స్పష్టం. హైందవధర్మంలో వివాహం చాలా స్పష్టమైన నిర్దేశాన్నికలిగి ఉంది. శుక్రశోణితాల కలయికకోసం ధర్మపరమైన బిడ్డలకు సహజసిద్ధంగా జన్మనివ్వడంకోసం (ధర్మప్రజాసిద్యర్ధం) తల్లి పూర్వరూపంగా తండ్రి ఉత్తరరూపంగా బిడ్డలే సంధిగా వారుపాల్గొనే సృష్టికార్యమే సంధానంగా (మాతా పూర్వరూపం పితోత్తరరూపం ప్రజా సంధిః ప్రజనగ్‍ం సంధానం -యజుర్వేదం) హైందవ వివాహవ్యవస్థ ఏర్పడినట్లుగా మనకు తెలుస్తోంది.

నిజానికి ఆధునిక కాలంలోని తల్లితండ్రులు పాశ్చాత్యసంస్కృతిని పాటించి తమలోని కామపుకోరికను తీర్చుకోవడంకోసం తమకు పుట్టిన పిల్లలను దూరంగా ఎక్కడో గదుల్లో పడుకోబెట్టేస్తున్నారు.  ఆ పసిమనసుల్లోని భయాలకు అంతులేదు.  తల్లి తండ్రి ఆడమగ అనే భేదాన్ని సృష్టికార్యాన్నిగురించిన అపోహను పెంచుకున్న పసిమనసుల్లో తమలోని భయాన్ని పోగొట్టుకోవడానికి తల్లికి తండ్రి తోడుగా ఉన్నట్లే తమకుతోడుగా రాత్రి ఎవరూ లేక తమకుతామే తోడనుకుని స్వలింగసంపర్కంపట్ల ఊహలు పెంచుకుంటున్నట్లుగా తాము పెద్దవారయిన తర్వాత స్వలింగసంపర్కులుగా మారుతున్నట్లుగా పరిశోధనల్లో తెలుస్తోంది.  దీనిపట్ల మరింత పరిశోధన అవసరం.

స్వలింగ సంపర్కం అనేది ఈ పైన చెయ్యబడ్డ నిర్దేశానికి పూర్తిగా వ్యతిరేకం.  కాబట్టి అటువంటిదానిని ఏ హిందూ ధర్మగురువూ సమర్ధించగూడదు.  జంతువులు నేరం చెయ్యలేవు. అలాగే కొంతమంది మనుషులుగూడా నేరం చెయ్యలేరు.  కాబట్టి అది నేరంగాదు కానీ దానికి పూర్తి అనుమతి అడగడం పైగా ధర్మగురువులు దాన్ని సమర్ధించడం సమాజంలో నశించిపోతున్న విలువలకు సూచనగా భావిస్తాను.   ఓం స్వస్తి - మాధవ తురుమెళ్ల

Hindu marriage tradition - the real meaning of kanyadana

Information: Someone sent me a question regarding Hindu marriage tradition - I thought the answer would be useful to all of you.

Question: After donating the bride (kanyadanam) do parents have any rights and responsibilities towards the girl?! are parents expected to wash off their hands completely after kanyadanam?! Also what advise is there in our scriptures for a happy married life?"


Answer:

In HIndu marriage tradition "kanyaadanam" is misunderstood as "donating a bride". I heard some priests give out a wrong meaning to the word. They wrongly interpret it as "kanya (girl) + daana (donation)".

Kanyadana really means taking / receiving / bringing a bride to home. (आदान = receiving)).

आदान [Monier Williams Sanskrit English Dicionary) [L=23783] receiving , taking for one's self , drawing near to one's self Ragh. iv , 86

In Hindu vivaaha (marriage) the groom sends out a search party to find a suitable bride. He conveys through the priest that for his sake he wants to choose a bride (madardham kanyaam vruneemahe) - this particular usage of word "Vruneemahe" conveys a very reverential meaning. It means he wants to choose a wife with love and respect. A wife who he could treat properly. In our Veda where ever the word "Vruneemahe" is used it is always invoked with respect and reverence. For example see below verse from Rigveda where the invocation says "hotaaram tva vruneemahe".

agne vishvebhir A gahi devebhir havyadAtaye | hotAraM tvA vRuNeemahe || (Rigveda 5.026.04) O Agni, come with all the Gods, come to our sacrificial gift: We choose thee as Invoking Priest.

Hence kanyadana does not mean "donating a bride" it rather means 'the groom is choosing a bride'. Also the groom further gives an explanation why he is choosing a bride. He says that he is choosing a bride "so that he can make the Gods feel happy, so that he can make the society feel happy, so that he can make the bride feel happy, so that he can beget children lawfully (dharma praja)." Interestingly, it appears like there is no personal happiness in such an act (of chosing a bride) for him, at least there is no such thing mentioned in the wedding hymns. It is seen as by getting married the man is fulfilling his grihasta dharma.

Though It is true that bride's parents do give the bride into the hands of groom, they still hold life-long parental bond and parental responsibility towards the bride. It is understood that they are giving their daughter into the hands of an able groom who promised them - 'that he will fulfil his moral obligation towards her as a husband (dharma); that he will provide her financial security (artha); that he will have conjugal relations with her (kama). Therefore it is the responsibility of the husband to make sure that his wife is reasonably happy in his company'.

Hindu marriage is seen as two souls come together in union of love. Both bride and groom are two consenting adults. But the husband has to keep up to his promises. Therefore he has to look after her well, he also should fulfill the wedding promises he made to her parents and also to her!

In Ramayana we all know the story of Kikeyi. She is the wife of Lord Dasaratha. She asked her husband a boon. She wanted to send away Lord Rama to forrests. Lord Dasaratha obliged that. This sounds absurd. Why can't Lord Dasaratha simply overrule his wife?! Sure he can do such a simple thing. Why did he send Lord Rama to forrest when he knows that his wife is asking of him a wrong thing!? Though he chose to disagree with her, plead with her, he obeyed his promise to her. He sent away Lord Rama to forrests! Dasaradha did that because he is honouring his conjugal responsibilities. Same is the case with Seeta. Lord Rama knew how absurd it is to find a golden deer in the forrest, yet when Sita wanted to capture such a deer he obliged! I mentioned these two instances as an example to convey you how how Hindu marriage custom was set. It is plain and simple "A good husband must Honour his wife's wishes"

आत्मा हि दाराः सर्वेषाम् दारसम्ग्रहवर्तिनाम् | A wife is very self to all, who constantly care for their wives. [Vaalmiki Ramayana 2-37-24]

Valmiki Ramayana contains pearls of wisdom towards marriage. Seeta was about to follow her her husband into the forrest. She goes to seek the blessings of her mother-in-law Kausalya. And the words of wisdom Kausalya offers are memorable:

ताम् भुजाभ्याम् परिष्वज्य श्वश्रूर् वचनम् अब्रवीत् |
अनाचरन्तीम् कृपणम् मूध्नि उपाघ्राय मैथिलीम् || २-३९-१९
असत्यः सर्व लोके अस्मिन् सततम् सत्कृताः प्रियैः |
भर्तारम् न अनुमन्यन्ते विनिपात गतम् स्त्रियः || २-३९-२०
एष स्वभावो नारीणामनुभूय पुरा सुखम् |
अल्पामप्यापदम् प्राप्य दुष्यन्ति प्रजहत्यपि || २-३९-२१
असत्यशीला विकृता दुर्र्गाह्याहृदयास्तथा |
युवत्यः पापसम्कल्पाः क्षणमात्राद्विरागिणः || २-३९-२२
न कुलम् न कृतम् विद्या न दत्तम् नापि सम्ग्रहः |
स्त्रीणाम् गृह्णाति हृदयमनित्यहृदया हि ताः || २-३९-२३
साध्वीनाम् हि स्थितानाम् तु शीले सत्ये श्रुते शमे |
स्त्रीणाम् पवित्रम् परमम् पतिरेको विशिष्यते || २-३९-२४

tAm BujAByAm pariShvajya SvaSrUr vacanam abravIt |
anAcarantIm kRupaNam mUdhni upAGrAya maithilIm || 2-39-19
asatyaH sarva loke asmin satatam satkRutAH priyaiH |
BartAram na anumanyante vinipAta gatam striyaH || 2-39-20
eSha svaBAvo nArINAmanuBUya purA suKam |
alpAmapyApadam prApya duShyanti prajahatyapi || 2-39-21
asatyaSIlA vikRutA durrgAhyAhRudayAstathA |
yuvatyaH pApasamkalpAH kShaNamAtrAdvirAgiNaH || 2-39-22
na kulam na kRutam vidyA na dattam nApi samgrahaH |
strINAm gRuhNAti hRudayamanityahRudayA hi tAH || 2-39-23
sAdhvInAm hi sthitAnAm tu SIle satye Srute Same |
strINAm pavitram paramam patireko viSiShyate || 2-39-24

[Valmiki Ramayana 2-39-19:24]

Meaning:
Embracing in her arms that princess of Mithila (Sita), who never behaved in self-pity, and smelling her head(as a token of affection), her mother-in-law(Kausalya) spoke as follows:(19)

"Dishonest women, eventhough adored all the time by their husbands, cease to esteem their husband who has come to pass into evil days, throughout this world."(20) "Having enjoyed happiness in the past, they become spoiled and even desert their husband, on obtaining even the least misfortune: such is the nature of (bad) women."(21) "Young women, who are evil-minded, are untruthful in their disposition, are affected by passion and their essence, incomprehensible. They get aversion within a moment." (22) Neither a noble descent, nor an accomplishment, nor learning, nor a gift nor even entertainment can capture the heart of women. They are unstable of their heart indeed!" (23) "But, for women established in good conduct, truthfulness, sacred learning and mental quietness, their husband alone is the most sacred entity, the best of all." (24)


So you can see from the above pearls of wisdom that "for women established in good conduct, truthfulness, sacred learning and mental quietness, their husband alone is the most sacred entity, the best of all."

Only - in-spite of her genuine efforts, when a housewife finds herself in a situation where she is not happy in her married life then she has every right to do what she wishes! There is scriptural permission for her to do so! She also has every right to break such an unhappy marriage. She can walk away! For example in Vishnu Purana we find a story of Lord Vishnu and Goddess Lakshmi. Following a spat with Lord Vishnu, Goddess Lakshmi left her heavenly abode and came down to the earth. She walked away from him and settled down in Alimelumangapuram. This is the story of Lord Balaji of Tirupati. Lord Vishnu came down in search of his wife and settled down as Lord Balaji in Tirupati.


As far as I understand, in Hindu tradition a man can not break his marriage no matter how ever much he wishes to do so, but a woman can break her marriage and walk away. A man has to obey the wish of the lady and let her go free! He may try to persuade her but he can't force her!

In Hindu marriage a wife can make or break the marriage. So it is the parents responsibility to educate their daughter towards noble qualities. It is the parents responsibility to teach their son how to be a good husband. It is the responsibility of the wife and husband to live with each other in mutual love and respect.

Such a marriage based on the understanding of our tradition never breaks! But the moderen day living devoid of understanding our scriptures is causing a lot of marital distress. The only way out of this predicament is for the couple to start understanding our Hindu scriptures and traditions. Especially all hindus must read Valmeeki Ramayana and Vyaasa Mahabharata and get proper understanding on our ancient Hindu life and culture.


Om tat sat

-Madhava Turumella, London, UK 21/11/2013 email: madhava@madhava.net