శ్రీరామచందృని స్వభావం పట్ల ఊహ అపోహలు
ప్రతిమానవునికి ఒక మానసిక సమతుల్యం (mindset) అనేది ఉంటుంది. ఇది ఆ మానవుడు ఎక్కడ పుట్టాడో ఆ ప్రదేశాలవల్ల, ఆ జీవి తలిదండృలు నేర్పిన బుద్ధివల్ల, అలాగే తను పుట్టిపెరిగిన తెగల ఆవారవ్యవహారాలవల్ల (Tribal identity and culture) వస్తుంది...
ఉదాహరణకు ఒక వందరూపాయలనోటు ఒక రోడ్డుపై పడి ఉన్నదనుకోండి... ఆ నోటుని చూసిన బిచ్చగాడు ’ఈరోజుకు నాకు అన్నం దొరికింది’ అని ఆనందంగా తీసేసుకుంటాడే తప్ప అయ్యో ఇది ఎవరుపోగొట్టుకున్నారో అనుకోడు... ఒక పోలీసు ఆ నోటు రోడ్డుమీద పడి ఉండటం చూసి ’ఈ నోటు ఎవరైనా తమదని చెబితే వాళ్లు నిజం చెబుతున్నారా అబద్ధం చెబుతున్నారా అనేది ఎలా కనుక్కోవడం. ఒక వేళ అబద్ధం చెబితే వాళ్లని ఏ సెక్షనుక్రింద నేరస్థులుగా విచారించచ్చు’ అని ఆలోచిస్తాడు... అలాగే ఒక లాయరు చూస్తే అతని ఊహలు ఇంకొక విధంగా వెళతాయి. వందనోటు ఒక్కటే కానీ బిచ్చగాడు ఒకవిధంగా, పోలీసు మరొకవిధంగా, లాయరు ఇంకొకవిధంగా దాన్ని చూసి ఆలోచిస్తారు... దీన్నిబట్టి చూస్తే, మనకు అర్ధమయేదేంటంటే "కనబడే వస్తువు ఒకటే అయినా అది అనేకమందిలో అనేకరకాలైన భావజాలాలను రేకెత్తించగల అవకాశం ఉంది" అని! వీరిలో ఎవరి ఆలోచనా తప్పుకాదు... దీన్నే ’స్వభావం’ అని గూడా అంటారు (భావం అంటే ఆలోచన, స్వ భావం అంటే సొంత ఆలోచన)... అయితే వచ్చే చిక్కల్లా నా ఆలోచనే నిజం అవతలివానిది కాదు అనుకోవడంలో ఉంది...
హైందవుల నమ్మకం ప్రకారం జీవితం అనేది ఒక అనివార్యమైన ఒక మహా చక్రం... ‘జాతస్య హి ధృవో మృత్యుః ధృవం జన్మ మృతస్యచ‘ జీవి జననమరణాలమధ్య వృత్తాకారంలో తిరుగుతాడు అని గాఢంగా నమ్మేవారి స్వభావం ఒకవిధంగా ఉంటుంది... ఆ స్వభావాన్ని అర్ధంచేసుకోకపోవడం వల్ల హైందవులపట్ల అపార్థం ఎక్కువ కలుగుతుంటుంది... ఈ జన్మ ఒక్కటే సత్యం ఇంకొక జన్మ రాదు అనుకున్నప్పుడు కలిగే స్వభావం వేరు... ఎవరి స్వభావం వారిది...
శ్రీరాముడు సీతమ్మని కష్టపెట్టాడు అనుకోవడం ఒక స్వభావం.... లేదు ఆయన కష్టపెట్టలేదు అనుకోవడం ఇంకొక స్వభావం... సీతమ్మని అగ్నిలో దూకమన్నాడు అని ఆరోపణ చేస్తాము... కానీ ఈరోజు మనకు తెలిసిన సత్యం ఏంటంటే అగ్నిగుండంలోనుండి దూకడం నడవటం అంత పెద్దకష్టమైన పని కాదని! మానవులు కొన్నికొన్నిసార్లు తాము బాధల్లో ఉన్నప్పుడు ఉక్రోషంలో అనాలోచితంగా ఏవేవో పరుషమైన మాటలు అనేస్తారు ’సీతమ్మ లక్ష్మణుడి పట్ల అలాగే పరుషంగా మాట్లాడింది, కైక తన భర్త దశరధునిపట్ల పరుషంగా మాట్లాడింది, అలాగే మంధర కైక పట్ల, రావణుడు విభీషణునిపట్ల, రావణుడు మారీచునిపట్ల, శూర్పణక రావణునిపట్ల --- ఇలా రామాయణంలో మంచివారు దుర్మార్గులు అందరూ తమ పాత్రలకు విరుద్ధంగా మాట్లాడతారు..... దీన్ని బట్టి చూస్తే ’రాముడు సీత పట్ల పరుషంగా మాట్లాడటం’ అనే విషయం మనకు తెలిసిపోతుంది... శ్రీరాముడు మానవులలోని దేవుడు.... ఆయన మర్యాదాపురుషోత్తముడు... తన స్వభావాన్ననుసరించి ఆయన ప్రవర్తించాడు, అదేవిధంతా తన స్వభావాన్ననుసరించి సీతమ్మా ప్రవర్తించింది..... లక్ష్మీనారాయణుల అవతారాలైన వారు లక్ష్మీనారాయణుల స్వభావులుగానే ప్రవర్తించారు...
అందువల్ల నాకు శ్రీమద్రామాయణంలో ఎందుకో తప్పు కనబడదు... అది నా స్వభావం అనుకోండి... మీ అందరికీ శ్రీరామనవమి శుభాకాంక్షలు... శ్రీరామ రామ రామేతి రమేరామే మనోరమే సహస్రనామ తత్తుల్యం రామనామ వరాననే... ---- మాధవ తురుమెళ్ల ౩౧ మార్చి ౨౦౧౨
ప్రతిమానవునికి ఒక మానసిక సమతుల్యం (mindset) అనేది ఉంటుంది. ఇది ఆ మానవుడు ఎక్కడ పుట్టాడో ఆ ప్రదేశాలవల్ల, ఆ జీవి తలిదండృలు నేర్పిన బుద్ధివల్ల, అలాగే తను పుట్టిపెరిగిన తెగల ఆవారవ్యవహారాలవల్ల (Tribal identity and culture) వస్తుంది...
ఉదాహరణకు ఒక వందరూపాయలనోటు ఒక రోడ్డుపై పడి ఉన్నదనుకోండి... ఆ నోటుని చూసిన బిచ్చగాడు ’ఈరోజుకు నాకు అన్నం దొరికింది’ అని ఆనందంగా తీసేసుకుంటాడే తప్ప అయ్యో ఇది ఎవరుపోగొట్టుకున్నారో అనుకోడు... ఒక పోలీసు ఆ నోటు రోడ్డుమీద పడి ఉండటం చూసి ’ఈ నోటు ఎవరైనా తమదని చెబితే వాళ్లు నిజం చెబుతున్నారా అబద్ధం చెబుతున్నారా అనేది ఎలా కనుక్కోవడం. ఒక వేళ అబద్ధం చెబితే వాళ్లని ఏ సెక్షనుక్రింద నేరస్థులుగా విచారించచ్చు’ అని ఆలోచిస్తాడు... అలాగే ఒక లాయరు చూస్తే అతని ఊహలు ఇంకొక విధంగా వెళతాయి. వందనోటు ఒక్కటే కానీ బిచ్చగాడు ఒకవిధంగా, పోలీసు మరొకవిధంగా, లాయరు ఇంకొకవిధంగా దాన్ని చూసి ఆలోచిస్తారు... దీన్నిబట్టి చూస్తే, మనకు అర్ధమయేదేంటంటే "కనబడే వస్తువు ఒకటే అయినా అది అనేకమందిలో అనేకరకాలైన భావజాలాలను రేకెత్తించగల అవకాశం ఉంది" అని! వీరిలో ఎవరి ఆలోచనా తప్పుకాదు... దీన్నే ’స్వభావం’ అని గూడా అంటారు (భావం అంటే ఆలోచన, స్వ భావం అంటే సొంత ఆలోచన)... అయితే వచ్చే చిక్కల్లా నా ఆలోచనే నిజం అవతలివానిది కాదు అనుకోవడంలో ఉంది...
హైందవుల నమ్మకం ప్రకారం జీవితం అనేది ఒక అనివార్యమైన ఒక మహా చక్రం... ‘జాతస్య హి ధృవో మృత్యుః ధృవం జన్మ మృతస్యచ‘ జీవి జననమరణాలమధ్య వృత్తాకారంలో తిరుగుతాడు అని గాఢంగా నమ్మేవారి స్వభావం ఒకవిధంగా ఉంటుంది... ఆ స్వభావాన్ని అర్ధంచేసుకోకపోవడం వల్ల హైందవులపట్ల అపార్థం ఎక్కువ కలుగుతుంటుంది... ఈ జన్మ ఒక్కటే సత్యం ఇంకొక జన్మ రాదు అనుకున్నప్పుడు కలిగే స్వభావం వేరు... ఎవరి స్వభావం వారిది...
శ్రీరాముడు సీతమ్మని కష్టపెట్టాడు అనుకోవడం ఒక స్వభావం.... లేదు ఆయన కష్టపెట్టలేదు అనుకోవడం ఇంకొక స్వభావం... సీతమ్మని అగ్నిలో దూకమన్నాడు అని ఆరోపణ చేస్తాము... కానీ ఈరోజు మనకు తెలిసిన సత్యం ఏంటంటే అగ్నిగుండంలోనుండి దూకడం నడవటం అంత పెద్దకష్టమైన పని కాదని! మానవులు కొన్నికొన్నిసార్లు తాము బాధల్లో ఉన్నప్పుడు ఉక్రోషంలో అనాలోచితంగా ఏవేవో పరుషమైన మాటలు అనేస్తారు ’సీతమ్మ లక్ష్మణుడి పట్ల అలాగే పరుషంగా మాట్లాడింది, కైక తన భర్త దశరధునిపట్ల పరుషంగా మాట్లాడింది, అలాగే మంధర కైక పట్ల, రావణుడు విభీషణునిపట్ల, రావణుడు మారీచునిపట్ల, శూర్పణక రావణునిపట్ల --- ఇలా రామాయణంలో మంచివారు దుర్మార్గులు అందరూ తమ పాత్రలకు విరుద్ధంగా మాట్లాడతారు..... దీన్ని బట్టి చూస్తే ’రాముడు సీత పట్ల పరుషంగా మాట్లాడటం’ అనే విషయం మనకు తెలిసిపోతుంది... శ్రీరాముడు మానవులలోని దేవుడు.... ఆయన మర్యాదాపురుషోత్తముడు... తన స్వభావాన్ననుసరించి ఆయన ప్రవర్తించాడు, అదేవిధంతా తన స్వభావాన్ననుసరించి సీతమ్మా ప్రవర్తించింది..... లక్ష్మీనారాయణుల అవతారాలైన వారు లక్ష్మీనారాయణుల స్వభావులుగానే ప్రవర్తించారు...
అందువల్ల నాకు శ్రీమద్రామాయణంలో ఎందుకో తప్పు కనబడదు... అది నా స్వభావం అనుకోండి... మీ అందరికీ శ్రీరామనవమి శుభాకాంక్షలు... శ్రీరామ రామ రామేతి రమేరామే మనోరమే సహస్రనామ తత్తుల్యం రామనామ వరాననే... ---- మాధవ తురుమెళ్ల ౩౧ మార్చి ౨౦౧౨
No comments:
Post a Comment